ജലത്തിന്റെ വര്‍ണം

വാക്കിന്റെ ഉടലിനോട്,
നിന്റെ നിറം ജലത്തിന്റേതാണ്.
ജലം തീയായും മിന്നല്‍പ്പിണറായും മാറും
പിന്നെ, അഗ്നിജ്വാലകളായും
മിന്നല്‍പ്പിണറായും
ഒടുവില്‍
ഉറങ്ങാന്‍ എന്റെ തലയിണ തേടുന്ന
ഒരു ലില്ലിപ്പൂവാകും.
വാക്കുകളുടെ ജലസഞ്ചയമേ,
രണ്ടു ദിവസം നീ എന്റെ കൂടെ വരൂ,
രണ്ടു വാരാന്ത്യങ്ങള്‍
നുരയ്ക്കുന്ന രഹസ്യങ്ങളിലൂടെ
കടലില്‍നിന്ന് മുത്തുകള്‍ കണ്ടെടുക്കാന്‍
അതിനെ പവിഴവും കരിന്താളിയുമായി പെയ്തിറക്കാന്‍.
പ്രണയിക്കുമ്പോള്‍ കടലിനെ മാത്രം പ്രണയിക്കുന്ന
കറുത്ത ഭൂതത്തിന്റെ മായാജാലമാണ്
ഈ കാഴ്ചകളെന്ന
തിരിച്ചറിവിലേക്ക് നാമെത്തുന്നു
ദൃശ്യവും അദൃശ്യവുമായി
നീയെന്റെ  കൂടെ വരൂ
വാക്കിന്റെ ജലസഞ്ചയമേ
മരുഭൂമിയില്‍ ചുവന്നമേഘമായി
ഇഷ്ടാനുസരണം പെയ്യാനായി
മരണത്തെ ആലിംഗനം ചെയ്യുന്ന
ചിപ്പി തേടിയുള്ള എന്റെ യാത്രയില്‍
നീയെന്നോടൊപ്പം ചേരണം
എന്റെ ഇനിയുള്ള ദിവസങ്ങളെ മാറിലൊളിപ്പിച്ച,
ജലവലയങ്ങളില്‍ കുടുങ്ങിയ
താരകത്തെ തേടുവാന്‍
വാക്കുകളുടെ ജലസഞ്ചയമേ,
നീയെന്നോടു ചേരുക
ശിലകളുടെ ഉറവകളിലേക്ക്
പ്രകമ്പനങ്ങളില്‍ നിന്നു പിറവിയെടുക്കുന്ന ശിലകളിലേക്ക്
കസ്തൂരിമാനിനെത്തേടി
പ്രഭാതത്തിന്റെ വെള്ളിവെളിച്ചിലേക്ക്
ഇരുളിന്റെ കയങ്ങളില്‍
കണ്ണിചേര്‍ന്ന് ചിതറിക്കിടക്കുന്ന കാലത്തിലേക്ക്
എന്നോടൊപ്പം വരൂ
വാക്കേ, നീ അലകടലിന്റെ മുഖമുള്ളകവിതയാകട്ടെ
................................................................
സിറിയന്‍ കവി അഡോണിസിന്റെ കളര്‍ ഓഫ് വാട്ടര്‍ എന്ന കവിതയുടെ സ്വതന്ത്ര വിവര്‍ത്തനം
..............................................................................
Your colour is the colour of water,
O, body of words,
when water is leaven
or a thunderbolt or fire-
And water blazed,
became a thunderbolt,
became leaven and fire
and water lilies
which ask about my pillow
and fall asleep.
O, river of words,
journey with me for a couple of days,
a couple of weeks,
in the leaven of mysteries
to pick up the seas or explore the oysters.
Let us rain rubies and ebony
to learn that magic
is a black fairy
who loves nobody except the sea.
Journey with me,
emerging here and vanishing there.
And ask with me,
O, river of words,
about the shells which die to become
a red cloud
cascading its rain;
about an island
which walks or flies.
And ask with me,
O, river of words,
about a star captive
in the water nets,
carrying under its breasts
my last days.
And ask with me,
O, river of words,
about a stone from which water flows,
about a wave from which rocks are born,
about the animal of musk,
and a dove of light.
And descend with me
to the nets of darkness
at the bottom
where broken Time lies.
And let words be
a poem that wears
the face of the sea.